De dieren

FLOORTJE

Ik ben een echte kat-uit-de-boom-kijker-poes, samen met mijn vriendje Micky kwam ik bij de stichting. Micky deed alles voor mij, ik hoefde niets te doen. Toen Micky overleed moest ik ineens zelf knuffels gaan halen, spannend hoor “sociaal” zijn. Nu ben ik een haantje (lekker) de voorste bij het begroeten van de mensen. AANDACHT is alles, maar alleen mijn kop, de rest liever niet, anders waarschuw ik wel. Ik hou ervan om op stap te gaan, en als ik er zat van ben dan laat ik wel even van me horen

Desiré

CESAR

Ze noemden mij een Turkse Angora, ik was geen lieverdje toen ik hier kwam wonen. Mensen vond ik stom en die kleine-mensen al helemaal (die zijn druk, pfoei), niets leukers dan ze aanvliegen, dat heb ik wel afgeleerd. Ik ben als babypoesje mishandeld en ik wist niet hoe ik mezelf moest uiten. Ik heb heel veel geleerd bij de stichting, ook al zag ik er wat bijzonder uit met drie pootjes, er werd van mij gehouden. Ik was speels, lief en gelukkig.

BLUE

Samen met mijn zusje (Grey) ben ik aankomen waaien, toen het met mijn vrouwtje niet goed ging en ze opgenomen moest worden. We voelde ons helemaal niet lekker, we zaten niet zo lekker in ons vachtje. Na een jaar mocht Grey terug naar ons vrouwtje, waar er hulp was voor haar verzorging. Ik ben lekker hier gebleven. Ik zag niets meer en ik vond een vaste basis wel heel erg prettig. Op het laatst had ik meer zorg nodig, maar hier kreeg ik alles wat ik nodig had om zonder klachten te kunnen genieten.

GHOST 

Ik mocht samen met mijn zus (Boefje) in het pension blijven, nadat ons baasje niet meer voor ons kon zorgen. We kregen niet zoveel te eten en zaten niet lekker in ons velletje, later gelukkig wel. Mijn zusje is na een mooie tijd helaas overleden aan nierfalen. Vrouwtje zei dat ik mooi en glanzend was. Ik was het liefste op kantoor. Hier zorgde ik voor de pauze-knuffels en de incidentele typfoutprrrrrprjjrjrbbrnnnnr.

QUEENY

Ik was de Benjamin van het stel, net zo oud als de stichting. Ik werd gevonden door een buurman tijdens een fietstochtje. Ik voelde me helemaal niet lekker, zielig en ik had auw. Ik mocht mee in de fietstas, maar je denkt toch niet dat ik daar blijf zitten…… Buurman ontdekte eenmaal thuisgekomen dat ik daar niet meer inzat (gniffel). Buurman is verstoppertje met me gaan spelen (hij was er niet zo goed in), ik ben gevonden door een hondje dat helemaal niet meespeelde, zo flauw. Zo kwam ik dus hier! Ik was het eerste poesje dat door de stichting is opgenomen, wel gek hé aangezien ze er zijn voor “oude poesjes”. Ik was een jager, en nam allemaal mooie trofeeën mee naar huis, zo dankbaar was ik voor mijn mooie plekje. Ik vond het ook leuk om op schoot te liggen, daar genoot ik zo van dat ik het soms niet droog hield (kwijl). Ik vond het hier purrfect.

 FIRE

Ik was lief, gevoelig en rood. Alles ging goed bij mijn mensen, totdat er kleine mensen kwamen. Dat was zo druk, pfffff niet te beschrijven. In de buurt waar ik woonde waren ook alleen maar stomme poezen, dus daar was het niet veel beter. Mijn “oude” baasje had gekke ideeën van goede opvang en zodoende ben ik hier gekomen. Ik kreeg elke avond een speciaal kostje te eten, en ik kreeg de rust waar ik zolang naar opzoek was. In het zonnetje was ik op mijn best.

REX

Voor ik hier kwam heette ik nog T-rex omdat ik grappige korte voorpootjes had. Ik was gewend om de hele dag buiten rond te struinen, maar nu zat ik alleen op een kamertje en moest ik mijn behoefte op een rare bak doen. Dit vond ik maar niks en daarom deed ik mijn plasjes lekker overal. Vervolgens moesten we ook nog naar die vervelende dierenarts. Ik had ineens geen balletjes meer en ik had er niks over te zeggen. Mooie boel. Gelukkig werd ik overgeplaatst naar een buitenverblijf waar ik zowel binnen als buiten kon luieren. Het liefst was ik niet alleen maar met mensen die met mij willen spelen. De pauwenveer vond ik het leukst. Daarmee kon ik door het gras rennen en jagen. Ik hield van knuffels geven en veel aandacht want dat kreeg ik vroeger niet zo veel. Ik vond het niet leuk als de mensen weer weg gingen en ging ik heel hard miauwen. Eigenlijk was ik natuurlijk de koning, want ik hoefde maar om aandacht te vragen en ik kreeg knuffels en snoepjes van iedereen.

LAILA

Ik was een echte vechtersbaas, ik kon iedereen aan. Ik stond wel open voor een robbertje linkseupperpoot. Mijn vorige baasje was niet zo van de vechtsporten en heeft dan ook een ander plekje voor mij gezocht. Toen kwam ik in een prikkelvrij walhalla, waar ik prinsesheerlijk het enige poezebeest ben. Vrouwtje had ook een prikkelvrije en rustige omgeving nodig vanwege een hersenaandoening. Ik kreeg hier dan ook alle rust, aandacht en liefde die ik nodig had (en eiste). Samen waren wij super gelukkig.

KRUIMEL

Ik was zo zwart als de nacht en het liefst helemaal alleen zonder andere vier-potige. Hierdoor heb ik even op zolder moeten wonen maar heeft de stichting al snel iets anders voor mij gevonden. Ik mocht toen wonen bij Andries. Omdat Andries soms hulp nodig heeft, kreeg ik er ook nog twee oppas - mama’s bij. Tinie en Minke, zij waren een soort van mijn butlers. Het ontbrak mij aan niets. Ik miauwde en het was er. In de loop der tijd bleek ik een hoge bloeddruk (of zoiets te hebben), en hierdoor zag ik helemaal niets meer. Maar ik vond dat niet zo erg, ik kon me door het rustige huis goed bewegen en Andries en ik zijn maatjes voor het leven geworden.

NOUGA

Mijn eerste baasje overleed en toen heb ik in een klein fietsenschuurtje moeten wonen. Er werd naar een nieuw huisje voor mij gezocht, maar dat was echt super moeilijk om te vinden. De stichting heeft mij opgevangen en uiteindelijk bij Anja weten te plaatsen. Mijn blaas was erg gevoelig en ik ben gek op eten, “zei er iemand eten, waar?”. Anja is echt super slim en bedacht allemaal leuke eetspelletjes voor mij, zo bleef ik super mooi op gewicht en kon ik doen wat ik het leukste vond, eten! Samen konden wij alles aan. Wij zijn twee vriendjes, jij en ik!

TIM

Ik zag er net wat anders uit dan andere, ik bleek spondylose te hebben. Mijn rug was anders dan bij andere, ik moest hiervoor vitamine en pijnstillers hebben, maar als ik deze kreeg, was het leven pijnvrij en verrukkelijk. Ik had een balkon en speeltjes en mijn vrouwtje adoreerde mij (en ik haar). Samen voelden we ons in de zevende hemel.

JIPPIE

Ik woonde in een gezin en dat was druk joh. Mijn vrouwtje vroeg de stichting of zij misschien een rustiger plekje voor mij wist. Toen ging ik wonen bij een mevrouw op leeftijd zullen we maar zeggen (hoogbejaard in de volksmond). Zij wilde graag een poesje en ik wilde graag wat rust. Een mooiere combinatie was er eigenlijk niet mogelijk. Maar om ervoor te zorgen dat ik niets te kort kwam, was er een mevrouw die vrijwillig kwam helpen. Wij drieën werden onafscheidelijk. Daarnaast was ik een “filmpoes”, nee niet dat soort filmpjes. Ik heb mogen schitteren in een hoofdrol dat de hoofdprijs won (een prijswinnend filmpje voor de stichting). Toen ik ouder werd, deed ik het rustig aan, geen rode lopers meer voor mij. Met de jaren kwamen de kwalen en  uiteindelijk had ook ik extra ondersteuning nodig, maar ik voelde me goed en gelukkig met mijn vriendinnen.

TOMMIE

Ik was de vreemde eend in de bijt, of liever gezegd de hond tussen de katten. Toen ik 10 jaar was ben ik bij een mevrouw geplaatst die heel graag een hondje als gezelschap wilde. Ik was niet graag alleen thuis maar dat was geen probleem want, mevrouw nam mij overal mee naar toe. Ik ging regelmatig naar de moeder van mevrouw in het verpleeghuis, iedereen kende mij daar. Allemaal koekjes en knuffels en lachende gezichten. Op mijn leeftijd was gezondheid nog wel eens een probleem, ik werd dan ook goed in de gaten gehouden door de stichting. Ik moest een operatie voor blaasstenen doorstaan, geslaagd met vlag en wimpel zeg maar. Later kreeg ik nog meer ouderdomskwaaltjes: gewrichten, zicht en gehoor zijn niet zo best meer. Ik ben altijd een charmeur gebleven.

SNOES DE POES

Alles in de wereld was zooooooooo groot, ik wou klein en overzichtelijk. Waarschijnlijk was ik de enige poes in de wereld met ruimtevrees!!! Mijn eerste baasje is helaas overleden en mijn pleegpoezenmoeder Annie was geweldig, maar daar kon ik niet blijven. Toen Marjanna een nieuw leven ging starten mocht ik meedoen. Eerst heb ik rustig onder het bed geleefd, lekker rustig plekje (een- kat-onder-het-bed-kijk-techniek). De nieuwe studio waar wij gingen wonen was helemaal niet zo groot en ik kon alles mooi overzien. Toen was ik helemaal ingepoezeld, en ik liet geen schootfeestje meer aan mij voorbij gaan.

SHIRA

Dit lieve poesje heeft veel mensen gelukkig gemaakt en liefde gegeven. Eerst haar vrouwtje in Amstelveen, daarna een oude dame in Eelde en als laatste haar Dierenmaatje in Groningen. Shira is slechts 11 jaar geworden. Zij stierf heel onverwacht en plotseling aan nierfalen in 2018. Ze wordt erg gemist door ons en haar vrouwtje.

THOMAS

Helaas is Thomas overleden januari 2019. Thomas heeft veel mensen liefde en troost geboden. Thomas was een beroemdheid, hij was te zien bij rtv Noord en omroep Max, samen met zijn “personeel” meneer Makken. Meer dan 150.000 mensen vonden hen leuk. Er waren zelfs adoptie aanvragen voor meneer Makken, als hun opa! Thomas bleek een afwijking te hebben aan zijn blaas die niet op te lossen was. We hebben alles gedaan wat mogelijk was, helaas mocht het niet baten en moesten wij en meneer afscheid van hem nemen. Thomas is 12 jaar geworden. Twee maanden nadat Thomas was overleden hebben we ook meneer Makken moeten laten gaan. Beide worden erg gemist.

MOPPIE 

Moppie is in mei 2019 overleden op 19 jarige leeftijd. Ze heeft het leven van haar mevrouw in Eelde verrijkt met haar gezelschap en liefde. Het is erg jammer dat Moppie er niet meer is, haar vrouwtje is al 92 jaar en had nog graag wat langer van haar willen genieten. Ze wordt erg gemist. Oorspronkelijk kwam Moppie helemaal uit Venlo naar ons toe omdat haar eigen vrouwtje overleden was.

JAMIE

Ze was al behoorlijk op leeftijd toen haar baasje haar helemaal uit Amsterdam bij ons kwam brengen. Bovendien had ze een schildklier kwaal waarvoor ze medicijnen moest hebben. Ze was een echte schootkat en al heel snel vond ze haar plekje bij Hennie. Hennie had vroeger ook een kat met deze kwaal gehad en vond het niet erg dat Jamie met kwaal en al haar schoot wilde verwarmen. Vrijwilligers hielpen met de pillen en dieetvoer. Jamie en Hennie hebben bijna een jaar van elkaar genoten, tot er een tumor werd waargenomen in de maag van Jamie. Heel verdrietig voor allemaal. Hennie heeft daarna nog een aantal weken voor Jippie gezorgd, toen mevrouw S. een operatie en revalidatie doormaakte.